Oficyna Południowa (budynek nr 3; pokoje 301 - 312)
Budynek powstał na początku XVIII wieku, podczas barokowej przebudowy zamku, zainicjowanej przez hrabiego Konrada Ernesta Maksymiliana von Hochberga, jako tzw. „dom kawalerów”. Mieli w nim zamieszkiwać oczekujący na schedę lub z wyboru, nieżonaci członkowie rodziny hrabiowskiej.
W odróżnieniu od Oficyny Północnej, w której do 1910 roku znajdowały się stajnie, a następnie mieszkania dla służby, Oficyna Południowa miała o wiele ściślejsze powiązania z zamkiem i jego mieszkańcami. Na planach zamkowych z XIX wieku figuruje jako muzeum rodzinne (Museumsgebäude), a po likwidacji dworu w Książu, w jednym z tutejszych apartamentów zamieszkała słynna księżna Daisy von Pless (1873-1943). W 2022 roku w budynku została przeprowadzona gruntowna modernizacja, w wyniku której udostępniono 11 komfortowych pokoi i odnowioną recepcję z małym barem.
W budynku mieści się także Apartament Prezydencki, Restauracja "Książęca", salka zabaw dla dzieci i prasowalnia dla gości hotelowych.
Oficyna Północna (budynek nr 4; pokoje 400 - 431)
Budynek Oficyny Północnej, o podobnych rozmiarach i wyglądzie zewnętrznym do Oficyny Południowej, wraz z barokową fasadą Książa, Dziedzińcem Honorowym z jego galerą rzeźb i Budynkiem Bramnym, stanowią harmonijne, wysmakowane założenie w stylu barokowym. Budynek powstał na początku XVIII wieku, podczas barokowej przebudowy zamku, zainicjowanej przez hrabiego Konrada Ernesta Maksymiliana von Hochberga i do 1910 roku mieściły się w nim zamkowe stajnie, a nad nimi mieszkania dla ich pracowników. W miejscu parkingu, na tyłach budynku, znajdowała się nieistniejąca dziś tzw. „Stara ujeżdżalnia”.
Stara Poczta i wartownia (budynek nr 7; pokoje 701 - 708)
Obiekt jest jednym z najstarszych, historycznych budynków kompleksu zamkowego, w jego części wschodniej zwanej „zamkiem dolnym”. Od strony Przedzamcza zdobi go porośnięta dzikim winem średniowieczna baszta. W XV wieku, kiedy Książ należał do królów Czech znajdowało się tutaj więzienie, na historycznych planach oznaczone jako „temnica”. W XIX i na początku XX wieku, przed rozbudową zamku, mieściła się w tym budynku poczta wraz
z pierwszym w Książu telegrafem.